Vernacular can be described the visualization of the forms of culture. The concept of vernacular design has been the visual language created by local history and culture. This concept has been used extensively in the field of architecture, but nowadays it has been also utilized in visual communication design in a multidisciplinary context. Vernaküler, which refers to the graphic products produced by local artisans in our country in a master-apprentice relationship without any training, and this can be assosiated with the visual cultural relationship of the local anonymously. This stuydy tries to reveal how vernacular design is in Erbaa and how the 17 workplace signs included in the research are handled and applied within the professional discipline. When the relevant literature has been searched, it has been observed that the vernacular subject, which is dealt with in various disciplines such as architecture, is not sufficiently addressed in the context of graphic design. This study conducted with the aim of contributing to the field, is noteworthy in terms of determining how the design culture in Erbaa district of Tokat province is handled vernacularly in signboard designs. The workplaces where the interview form was applied are 17 in total. The study is a qualitative study conducted by interview and document review method. When 17 vernacular signs analyzed in the study, it has been concluded that fonts without serifs were preferred more than serif fonts. Within the context of the study, the oldest vernacular signboard in Erbaa is 1950 and the most recent signboard dates back to 2010.

Vernacular design, sustainability, signage design.

Vernaküler, üretilen kültür biçimlerinin görselleşmesidir. Yerel tarih ve kültürün oluşturduğu görsel dil olan vernaküler tasarım kavramı, mimarlık alanında yoğun olarak kullanılmakla birlikte günümüzde multidisipliner bağlamda görsel iletişim tasarımında da ele alınmaktadır. Ülkemizde meslek icra eden yerel zanaatkârların herhangi bir eğitim almadan usta-çırak ilişkisi içinde ürettiği grafik ürünlere işaret eden vernaküler, yerelin görsel kültürel ilişkisini anonim olarak ortaya koymaktadır. Çalışmada, Erbaa’da vernaküler tasarımın nasıl olduğunun, araştırmaya dahil olan 17 adet işyeri tabelasının mesleki disiplin içerisinde nasıl ele alınıp uygulandığının ortaya konması amaçlanmıştır. Alan literatürü incelendiğinde mimarlık gibi farklı disiplinlerde ele alınan vernaküler konusunun grafik tasarım bağlamında yeterince ele alınmadığı görülmektedir. Alana katkı sağlamak amacı ile yapılacak bu çalışma, Tokat ilinin Erbaa ilçesindeki tasarım kültürünün tabela tasarımlarında vernaküler olarak nasıl ele alındığının tespiti açısından önemlidir. Görüşme formunun uygulandığı iş yerleri toplamda 17 adettir. Çalışma, görüşme ve doküman inceleme yöntemi ile yapılmış nitel bir çalışmadır. Çalışmada ele alınan 17 adet vernaküler tabela incelendiğinde serifsiz fontların serifli fontlara oranla daha fazla tercih edildiği sonucuna ulaşılmıştır. Çalışma kapsamında, Erbaa’da en eski vernaküler tabela 1950, en yeni tabela ise 2010 yılına aittir. Folyo, dijital baskı folyo ve el işçiliği ile üretilen vernaküler tabela çerçeveleri ahşap ve metal olarak çeşitlenmiştir. Tabelalarda kullanılan renk skalası geniş tutulmamakla birlikte tasarım kültürü ve font seçimi reklamcıya bırakılmıştır. El işçiliği ile üretilen tabelalarda tipografide espas, ölçüler değişken ve oran-orantıdan uzak olduğu sonucuna ulaşılmıştır. 3 adet tabela R1, 8 adet tabela R2, 2 adet tabela R3, 2 adet tabela tamamen el işçiliği ile yapılmış olup 1 adet tabelanın ise reklamcı bilgisine ulaşılamamıştır. R3 reklamcısından biri il dışı hizmet verirken diğer tüm reklamcılar yereldir. Tabelaların teslimi 1,2 ve 4-5 gün olarak değişmektedir. Boya tercihleri uygulanacak olan yüzeye göre değişmekte olup tabela tasarımlarında referans alınan herhangi bir noktanın olup olmadığı bilgisine ise ulaşılamamıştır.

Vernaküler tasarım, sürdürebilirlik, tabela tasarımı.