Crime refers to behaviors that are deemed illegal and explicitly stated by the legislator. Juvenile delinquency, on the other hand, refers to the commission of a crime by individuals under the age of 18. In many countries, including Turkey, the term juvenile pushed to crime is used instead of delinquent child. This approach highlights that children pushed to crime are also victims themselves. Numerous studies investigating the reasons behind juveniles pushed to crime have identified several key variables. These variables include age, gender, birth order, low income, parents with a low education level, family relationships, broken family structure, a history of criminal behavior in the family, domestic violence, overcrowding in the family, immigration, alcohol and drug use, and association with delinquent peers. Considering this information, the objective of this study was to examine the crime and sociodemographic characteristics of children admitted to correctional institutions in Turkey, considering various factors. The study employed a case study design, which is one of the qualitative research methods. The study group consisted of 86211 children aged 12-18 who had been pushed to crime between 2011 and 2020. Data for the study were obtained through document analysis from the Turkish Statistical Institute (TUIK). The analysis of the results indicated that boys are more likely to be pushed to crime compared to girls, and there has been an increase in the number of juveniles involved in criminal activities in recent years. Examining the distribution of juveniles pushed to crime by the province and region where the crimes were committed, it was found that Istanbul had the highest number of cases, with the Marmara Region ranking first in terms of juvenile delinquency. Furthermore, when considering the types and classifications of crimes committed by children, theft crimes were found to be the most prevalent, with crimes against property ranking highest. At this point, it is important to identify the risk factors to protect children from criminal behavior, to strengthen the necessary preventive services, and to conduct more prospective research in this area.

Crime, juvenile pushed to crime, sociodemographic characteristics

Suç; yasa koyucu tarafından kabul edilen ve açık olarak belirtilen davranışlardır. Çocuk suçluluğu ise 18 yaşını doldurmamış kişilerin suç işlemesi olarak ifade edilebilir. Türkiye gibi birçok ülkede suçlu çocuk yerine, suça sürüklenen çocuk ifadesi kullanılmaktadır. Bu yaklaşım, suça sürüklenen çocukların, aynı zamanda mağdur çocuklar olduğunu göstermektedir. Çocukların suça sürüklenme nedenlerini inceleyen çalışmalarda; yaş, cinsiyet, doğum sırası, düşük gelir, düşük eğitim seviyesine sahip ebeveynler, aile içi ilişkiler, parçalanmış aile yapısı, ailede geçmişe yönelik sabıka kaydı, aile içi şiddet, ailenin kalabalık olması, göç, alkol ve uyuşturucu madde kullanımı ve suçlu arkadaş çevresi gibi değişkenlerin çocukların suça sürüklenmelerinde önemli etkenler olduğu belirtilmektedir. Bu bilgiler doğrultusunda araştırmanın amacı Türkiye’de ceza infaz kurumuna giren çocukların suç ve sosyodemografik özelliklerinin çeşitli değişkenler bağlamında incelenmesidir. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması deseni kullanılmıştır. Çalışma grubunu 2011-2020 yılları arasında 12-18 yaş arası suça sürüklenen 86211 çocuk oluşturmaktadır. Araştırmada kullanılan verilere doküman incelemesi ile Türkiye İstatistik Kurumu’ndan (TÜİK) ulaşılmıştır. Elde edilen sonuçlar incelendiğinde; erkek çocukların kız çocuklarına göre daha fazla suça sürüklendiği ve suça sürüklenen çocukların sayılarında son yıllarda bir artış meydana geldiği tespit edilmiştir. Suça sürüklenen çocukların suçun işlendiği ile ve bölgeye göre dağılımları incelendiğinde, çocukların en fazla İstanbul ilinde suça sürüklendiği ve Marmara Bölgesi’nin çocuk suçluluğunda birinci sırada yer aldığı belirlenmiştir. Diğer yandan çocukların suç türleri ve suç tasnifleri incelendiğinde, en çok işlenen suç türünün hırsızlık suçu olduğu ve malvarlığına karşı suçların ilk sırada yer aldığı tespit edilmiştir. Bu noktada, çocukların suç davranışından korunması için risk etmenlerinin belirlenerek gerekli önleyici hizmetlerin güçlendirilmesi ve bu alanda ileriye dönük daha fazla sayıda araştırmanın yapılması önem arz etmektedir.

Suç, suça sürüklenen çocuk, sosyodemografik özellikler