In unidimensional models, scores are assumed to be indicators of a single dimension, but it is not always possible to provide unidimensionality in the data. For this reason, the factor structure of the measurement tools can be examined with different alternatives such related factor models, bifactor and higher order factor models. The purpose of the current study is to investigatethe factor structure of the job satisfaction scale developed by Hackman and Oldham (1980) and adapted into Turkish by Gödelek (1988) and Güler (1990). The adapted version of the scale was not based on factor analysis results. And it was seen that this scale is using usually based on old results. The original and adapted form of the scale require responding to incomplete items. In this study incomplate items were turned into questions sentences. To examine and obtain additional information for revision of the factor structure of the scale it was administered to 318 teachers in the city of Burdur in Turkey. The scale is a 5-point Likert type consisting of 14 items. In the current study the factor structure of the scale wastested with one-factor, two-factor and three-factor CFA (Confirmatory Factor Analysis) and two-factor and three-factor Bifactor CFA (B-CFA), two-factor, and three-factor ESEM (Exploratory Structural Equation Modelling) and Bifactor ESEM (B-ESEM) models. The results of the analysis showed that among all the models, the fit indices obtained with the three-factor B-ESEM remained at an acceptable level. Model data fit could not be achieved in one and two factor models. In addition, some items in the scale were found to exhibit cross-loading. In order to obtain more valid and reliable scores, it has been suggested to use the scale unidimensional.

Bifactor model, cross loading, exploratory structural equation modelling, job satisfaction, confirmatory factor analysis.

Tek boyutlu modellerde puanların bir boyutun göstergeleri olduğu varsayılır, ancak verilerde tek boyutluluğu sağlamak her zaman mümkün değildir. Bu nedenle ölçme araçlarının faktör yapısı ilişkili faktör modelleri, bifactor (iki faktör) ve ileri düzey faktör modelleri olmak üzere farklı alternatiflerle incelenebilir. Bu çalışmanın amacı Hackman ve Oldham (1980) tarafından geliştirilmiş ve Gödelek (1988) ve Güler (1990) tarafından Türkçe’ye uyarlanmış iş doyumu ölçeğinin faktör yapısını öğretmenler üzerinde incelemektir. Ölçeğin uyarlanan biçimine ait sonuçlar faktör analizine dayalı değildir. Ayrıca ölçeğin güncel çalışmalarda halen bu paylaşılan ilk sonuçlara dayalı olarak kullanıldığı görülmektedir.  Ölçeğin orijinali ve uyarlanmış formu yarım bırakılmış ifadelere yanıt vermeyi gerektirmektedir. Bu çalışmada yarım bırakılmış ifadeler soru şeklinde sorularak ölçek maddeleri uygulanmıştır. Bu nedenle ölçeğin faktör yapısını incelemek ve revize edilebilmesi noktasında ek bilgiler elde etmek amacıyla ölçek Burdur merkezde görev yapan 318 öğretmene uygulanmıştır. Uygulanan ölçme aracı 14 maddeden oluşan 5’li Likert tipindedir. Ölçeğin faktör yapısına ilişkin farklı görüşler bildirildiğinden bu çalışmada tek faktör, iki ve üç faktörlü DFA (Doğrulayıcı Faktör Analizi) ile iki ve üç faktörlü Bifactor DFA (B-DFA), iki ve üç faktörlü AYEM (Açımlayıcı Yapısal Eşitlik Modeli) ve Bifactor AYEM (B-AYEM) modelleri test edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre tüm modeller karşılaştırıldığında a üç faktör B-AYEM ile elde edilen uyum indesklerinin kabul edilebilir düzeyde kaldığı görülmüştür. Tek ve iki faktörlü modellerde model veri uyumu sağlanmamıştır. Ayrıca ölçekte yer alan bazı maddelerin kendi faktörü dışında faktör yükü gösterdiği gözlenmiştir. Ölçekten daha geçerli ve güvenilir puanlar puanlar elde edebilmek amacıyla ölçeğin tek boyutlu kullanılabileceği önerilmiştir.

İki-faktör model, çapraz yüklenme, açımlayıcı yapısal eşitlik modeli, iş doyumu, doğrulayıcı faktör analizi.