|
|
|
Author
|
:
Nazmiye Ülkü PEKKAN
|
|
|
Type |
:
|
|
Printing Year |
:
9
|
|
Number |
:
33
|
|
Page |
:
2017-2032
|
|
DOI Number: |
:
|
| Cite : |
Nazmiye Ülkü PEKKAN , (9). IS IT POSSIBLE TO IMPROVE SELF-EFFICACY WITH COACHING?. International Journal Of Eurasia Social Sciences, 33, p. 2017-2032. Doi: .
|
|
|
Summary
It is increasingly recognized that change and transformation are necessary to meet the challenges that the 21st century modern world has brought to individuals and organizations. In this environment, the ability of individuals to balance work and personal life, and the ability of organizations to increase their innovative and creative ideas and competitiveness have increased the search and interest in different support applications. As a result of these searches, the focus of discussions and researches in recent years seems to be coaching. It has been found that most of the studies in domestic and especially intensively foreign literature have focused on the contributions of coaching to this new world order. In literature review, there are several research findings that coaching is a very powerful tool to support learning and development for individuals and that successful results are obtained as a result of the coaching approach being implemented in organizations. Starting from this point, there are two main purposes of this study. First of these purposes is to draw attention to the individual and organizational outcomes of coaching, and the other one is to make theoretical analysis of the effect of “coaching” approach on the self-efficacy of individuals based on the Self-Efficacy Theory. As a result of the theoretical reviews, coaching is an approach that provides important and positive contributions to both the individual and the organization; it is an approach that increases the belief in knowledge, skills and abilities in the developmental focus in order to discover the potential of the individual.
Keywords
Self-efficacy, Coach, Coaching.
Abstract
21. yüzyıl modern dünyasının bireylere ve örgütlere getirdiği bir takım zorlukları karşılamak için, değişimin ve dönüşümün gerekli olduğu giderek artan bir şekilde kabul görmektedir. Söz konusu ortamda, bireylerin iş ve özel hayat dengesini kurabilmesi, örgütlerin ise yenilikçi ve yaratıcı fikirler ile rekabet edebilirlik güçlerini arttırabilmesi farklı destek uygulamalarına olan arayışı ve ilgiyi arttırmıştır. Bu arayışların sonucunda son yıllarda tartışmaların ve araştırmaların odak noktasının koçluk olduğu görülmektedir. Yerli ve özellikle yoğun bir şekilde yabancı literatürde yapılan araştırmaların çoğunun, koçluğun bu yeni dünya düzenine yapacağı katkılar üzerine odaklandığı tespit edilmiştir. İlgili alanyazında, koçluğun, bireyler için öğrenmeyi ve gelişmeyi destekleyen oldukça güçlü bir araç olduğuna ve koçluk yaklaşımının örgütlerde uygulanması sonucunda başarılı sonuçlar alındığına dair çeşitli araştırma sonuçları mevcuttur. Buradan yola çıkarak bu çalışmanın iki ana amacı bulunmaktadır. Bu amaçlardan ilki, koçluğun bireysel ve örgütsel sonuçlarına dikkat çekmek, diğeri ise Öz-Yeterlilik Teorisi’ni temel alarak “koçluk” yaklaşımının, bireylerin öz-yeterlilikleri üzerindeki etkisinin teorik açıdan tespitini yapmaktır. Yapılan teorik incelemeler neticesinde, koçluğun hem bireye hem de örgüte önemli ve olumlu katkılar sağlayan bir yaklaşım olduğu; bireyin potansiyelini keşfetmesi için gelişim odağı içerisinde bilgi, beceri ve yeteneklerine olan inancını arttıran bir yaklaşım olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Keywords
Öz-yeterlilik, Koç, Koçluk.