Tüm dünyayı etkisi altına alan Covid-19 salgını nedeniyle 2020 yılında Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) tarafından pandemi ilan edilmiştir. Bu süreçten en çok etkilelenen kurumlardan birisi de eğitim kurumları olmuştur. Bu araştırmanın amacı, 2020 yılı içerisinde Türkiye merkezli dergilerde pandemi ile ilgili eğitim alanında yayımlanan makalelerin yazar sayısı, konu alanları, yararlanılan yöntem ve model, örneklem, veri toplama araçları ve veri analiz yöntemine göre eğilimlerini bütüncül ve kapsamlı bir şekilde ortaya koymaktır. Araştırma, makaleleri derinlemesine incelemek amacıyla nitel araştırma yöntemlerinden betimsel-içerik analizi ile desenlenmiştir. Araştırmanın çalışma evrenini Türkiye merkezli 2020 yılında pandemi ile ilgili eğitim alanına yönelik yayımlanmış makaleler oluşturmaktadır. Çalışma evreninin seçiminde amaçlı örneklemenin bir türü olan ölçüt örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Çalışma evreninde yer alan makaleler, “Yayın Sınıflama Formu” ile toplanmıştır. Verilerin analizinde ise içerik analizi tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre; Türkiye’de pandemi ile ilgili eğitim alanında yayımlanan makalelerin genellikle iki yazarlı olduğu, ele alınan konuların büyük bir bölümünün “eğitim öğretim sorunlarını” kapsadığı tespit edilmiştir. Yöntem olarak nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli, nitel araştırma yöntemlerinden ise durum çalışması en sık kullanılan modeller olmuştur. Çalışmaların örneklem grupları açısından analizi yapıldığında; lisans öğrencilerinin en büyük örneklemi oluşturduğu, örneklem sayısının da genellikle 31-100 ve 101-300 aralığında olduğu saptanmıştır. Çalışmalarda en çok kullanılan veri toplama araçlarının anket ve görüşme tekniği olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca veri analizi bulguları incelendiğinde, nicel veri analiz yöntemlerinden betimsel analiz, t-testi ve ANOVA; nitel analiz yöntemlerinden ise içerik analizinin sıklıkla tercih edildiği de ulaşılan sonuçlar arasında yer almaktadır.

Türkiye, Covid-19, pandemi, eğitim, araştırma yönelimleri.