THE MEDIATOR ROLE OF PERSONALITY TRAITS BETWEEN THE RELATIONSHIP OF PERCEIVED PARENTHOOD STYLE AND RELATIONSHIP SATISFACTION IN EMERGING ADULTHOOD
Bu araştırmada Türkiye’de 19-26 yaş arasında karşı cinsle romantik ilişkisi olan (flört, söz,nişan) beliren yetişkinlerin algıladıkları ebeveynlik stilinin doğrudan ve kişilik özellikleri aracılığıyla ilişki doyumlarını ne ölçüde yordadığı incelenmiştir. Araştırmanın verileri, karşı cinsle en az 6 aydır devam eden romantik bir ilişkisi olan 417 beliren yetişkinden toplanmıştır. Katılımcılara yaş, cinsiyet, devameden ilişkinin süresi ve yaşadığı romantik ilişkinin türünü içeren bir kişisel bilgi formu, Sıfatlara Dayalı Kişilik Testi, her iki ebeveyn için ayrı uygulanan Çocuk Yetiştirme Stilleri Ölçeği, İlişki Doyumu Ölçeği uygulanmıştır. Veriler, araştırmanın amaçlarına göre bağımsız örneklem t-testi, Pearson Korelasyon Katsayısı ve regresyon temelli bootstrap yöntemi kullanılarak değerlendirilmiştir. Bu araştırmada,beliren yetişkinlerde algılanan ebeveynlik stili, kişilik özellikleri, romantik ilişki doyumu cinsiyete göre incelendiğinde, duygusal dengesizlik ve ilişki doyumu dışında kalan tüm ölçek ve alt boyutlar arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Kadın katılımcıların erkek katılımcılara göre duygusal dengesizlik ve ilişki doyumu puanlarının daha yüksek olduğu ortaya çıkmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, anneden algılanan kabul/ilgi/sevginin, deneyime açıklık dışındaki tüm kişilik özellikleri üzerindeki etkisi anlamlıdır. Babadan algılanan kabul/ilgi/sevgi ise duygusal dengesizlik dışındaki kişilik özelliklerini pozitif yordamaktadır. Anneden ve babadan algılanan sıkı denetim/kontrolün duygusal dengesizlik üzerindeki etkisi anlamlı bulunmuştur. Araştırma kapsamında incelenen modellerde deneyime açıklık ve duygusal dengesizlik ilişki doyumunu yordamaktadır. Anneden algılanan kabul/ilgi/sevgi ile ilişki doyumu arasındaki ilişkide duygusal dengesizlik; babadan algılanan kabul/ilgi/sevgi ile ilişki doyumu arasındaki ilişkide duygusal dengesizlik ve deneyime açıklık kişilik özelliklerinin aracılık etkilerinin anlamlı olduğu görülmüştür. Anne ve babadan algılanan sıkı denetim ve kontrolün ilişki doyumu üzerindeki doğrudan ve toplam etkilerinin istatistiksel olarak anlamsız olduğu ve bu ilişkilere kişilik özelliklerinin aracılık etmediği görülmüştür.

Keywords
Beliren Yetişkinlik, Algılanan Ebeveynlik Stili, Kişilik, İlişki Doyumu