19. yüzyılda Avrupa’da yaşanan gelişmeler Avrupa sisteminin yapısını ve işleyişini etkilemiştir. Bu bağlamda 1815 Viyana Kongresi sistemdeki en önemli dönüm noktalarından biri olarak ortaya çıkmıştır. Zira Avrupa sistemini tehdit eden Napolyon tehdidine karşı yapılan savaşların neticesinde ortaya çıkmıştır. Nitekim Avrupa dışındaki geniş coğrafyalarda sömürgeleri bulunan Avrupalı büyük güçlerin coğrafi olarak böylesi yakın bir tehditle karşılaşması, bu devletlerin dünyanın geri kalanına güç projeksiyonlarını yansıtmasında ciddi bir engeldir. Bu nedenle öncelikle bu tehdide karşı ittifaklar oluşturulmuştur. Tehdidin ortadan kaldırılmasının ardından göreceli bir düzen sağlanmıştır. Bu düzenin korunması için konferanslar önemli diplomatik araçlar haline gelmiştir. Ayrıca Viyana Kongresi’nden sonra yine düzenin sürdürülmesi adına Kutsal İttifak, Dörtlü İttifak ve Beşli İttifak gibi yapılar meydana getirilmiştir. Böylelikle Birinci Dünya Savaşı’na kadar sürecek bir Avrupa Uyumu sağlanmıştır. Öte yandan dünya üzerinde sömürgelere ve nüfuza sahip olan Avrupa ülkelerinin etkilendiği bu süreç, Avrupa dışındaki topraklarda da etki yaratmıştır. Bu bağlamda bu çalışma Viyana Kongresi’ne giden süreci (Fransız İhtilali ve Napolyon Savaşlarını) ve Viyana Kongresi’nin Avrupa sistemindeki etkilerini tartışmıştır. Bu ortamın Avrupa dışındaki dünyadaki etkilerine bakmak için Osmanlı ve Çin imparatorlukları incelenmiştir. Nitel vaka analizi yöntemi kullanılan bu çalışmada bilimsel yazındaki çalışmalara odaklanılmıştır. Ayrıca analizin daha anlaşılır hale gelmesi için süreç takibi yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada Viyana Kongresi’nin Avrupa sisteminin yapısı ve işleyişinde değişimlere yol açtığı ve elde edilen göreli düzen ile Avrupalı büyük güçlerin Avrupa dışı dünyadaki nüfuzunun arttığı sonucuna ulaşılmıştır.

1815 Viyana Kongresi, Napolyon Dönemi, Fransız Devrimi, Avrupa Dışı Dünya, Avrupa Sistemi