Öğretmenlerin öğrencilerine bilgiyi vermek yerine öğrencilerin bilgiyi nasıl edineceklerini de öğretmeleri gerekmektedir. Bunu yaparken öğretmenlerin çeşitli yöntemler ve yaklaşımlar kullanması gerekir. Argümantasyona Dayalı Öğrenme bu yöntemlerden biridir. Öğrencilerin düşünme becerileri, argüman oluşturma sürecinde öğrencilere olumlu katkılar sağlar. Öğrencilerin üst düzey düşünme becerilerini geliştirebilmek, derse aktif katılımlarını sağlamak, öğrenmeyi daha eğlenceli hale getirmek için argümantasyona dayalı öğrenme önemli bir yöntemdir. Dersler, öğretmenlerin tartışma ortamı yaratarak öğrencilerinin yaratıcılıklarını sergileme şansı bulabilecekleri, akıl yürüttükleri, dinamik ve yapıcı hale dönüşebilir. Bu bakış açısıyla, bu araştırmanın amacı; 2010-2021 yılları arasında argümantasyon temelli öğrenme alanında yapılmış olan lisansüstü tezlerin çeşitli değişkenlere göre incelenmesidir. Argümantasyon temelli öğrenme konusunda erişime açık 172 lisansüstü teze ulaşılmıştır. Araştırmada tezler belirlenen değişkenlere göre incelenerek yüzde-frekans kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmada 2010-2021 yılları arasında argümantasyona dayalı öğrenme konusunda yapılan toplamda 172 çalışma; çalışma alanına, araştırma yöntemine, araştırma modeline, eğitim düzeyine ve incelenen farklı değişkenlere göre ayrı ayrı analiz edilmiştir. Verilerin analizleri sonucunda yapılan çalışmalarda en fazla ilkokul düzeyinde çalışıldığı, daha sonra ortaokul ve yüksekokul düzeyinde çalışıldığı belirlenmiştir. Bir başka değişken olan araştırma yöntemleri açısından ise sık olarak nicel araştırma yönteminin kullanıldığı tespit edilmiştir. Çoğunlukla betimsel araştırma deseninin tercih edildiği, deneysel yönteminde kullanıldığı ama karma desenin çok tercih edilmediği saptanmıştır. Genellikle Sosyal Bilimler alanlarındaki konular üzerinde çalışıldığı ortaya çıkmıştır.

Argümantasyona Dayalı Öğrenme, Değişken, 2010-2021 yılları arası