Abstract


Hemşirelik Öğrencilerinin Kadına Yönelik Şiddete İlişkin Farkındalık Düzeyi - Türkiye Örneği
Araştırmanın Amacı ve Önemi: Araştırmada hemşirelik öğrencilerinin Türkiye’de “2012-2015 Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Ulusal Eylem Planı” çerçevesinde gerçekleştirilen uygulamalar ve projelere ilişkin farkındalıklarını belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmanın Yöntemi: Tanımlayıcı araştırma yöntemi kullanılmıştır. Bulgular: Hemşirelik öğrencilerinin %68’i şiddete tanık olduğunu ve % 15.5’i şiddete maruz kaldıklarını ifade etmiş ve en fazla maruz kalınan şiddetin fiziksel şiddet (% 67.9) ve cinsel şiddet (% 25) olduğu bildirilmiştir. Şiddete maruz kaldığını belirten erkek öğrencilerin oranı kızlardan fazladır ve aradaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır (p<0.001). Türkiye’de kadına yönelik şiddeti önlemeye yönelik uygulama ve projeleri bilenlerin oranı % 66.9’dur. Kızların uygulamaları ve projeleri bilme oranları erkeklerden fazladır ve aradaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır (p<0.05). Uygulama ve projelerin bilinirliği en fazla olanlar; “ALO 183” telefon destek hattı ( %44.2), “Aile Danışma Merkezleri” (%41.4) ve “Çocuk Gelinlere Hayır Projesi” (%71.8)’dir. Öğrencilerin birinci ve dördüncü sınıfta olmaları uygulama ve projelerin bilinirliği üzerinde fark oluşturmamıştır (p>0.05). Öğrencilerin kadına yönelik şiddeti sonlandırmada etkili olduğunu düşündükleri kurum ve kuruluşlar değerlendirildiğinde sivil toplum örgütleri (% 33.6) ve medya (% 30.4) en etkili kurumlar olarak görülmektedir. Öğrencilerin şiddeti önlemeye yönelik çözüm önerileri içinde, toplumsal farkındalık kazandırma (%36.8), şiddeti önleme ve izlem merkezlerinin yaygınlığını arttırma (% 33.1) ve cinsiyet eşitsizliğinin kaldırılması (% 30.1) yer almaktadır.

Keywords
Kadına yönelik şiddeti önleme, uygulamalar, projeler, sağlık eğitimi, Türkiye



References