ÖĞRETMENLERİN VE OKUL YÖNETİCİLERİNİN KENDİNİ İŞE VERME DÜZEYLERİ İLE OKULLARIN ETKİLİLİK DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ
Bu araştırmanın amacı çalışanların kendini işe vermeleri ile okulların etkililik düzeyleri arasındaki ilişkinin ortaya konulmasıdır. Araştırma betimsel bir çalışma olup ilişkisel tarama modelinde gerçekleştirilmiştir. Nicel yaklaşımın benimsendiği bu araştırmada değişkenler arasındaki ilişkiye odaklanılmıştır. Araştırma evrenini 2016-2017 Eğitim-Öğretim yılında Kahramanmaraş İli Merkez İlçelerinde (Onikişubat, Dulkadiroğlu) bulunan kamu ve özel ilkokul ve ortaokullarında görev yapan yönetici ve öğretmenler, örneklemini ise 37 yönetici ve 373 öğretmen olmak üzere toplam 410 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmada, öğretmen ve yöneticilerin kendini işe verme düzeylerini ölçmek için “Kendini İşe Verme Ölçeği”, etkili okul algılarını ölçmek için ise “Etkili Okul Ölçeği” kullanılmıştır. Veri analizinde frekans, yüzde, ortalama, t-testi, tekyönlü varyans analizi, korelasyon ve çoklu regresyon analizleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, çalışanların kendini işe vermeleri ile okulların etkililik düzeyleri arasında pozitif ve anlamlı bir ilişkinin olduğu ortaya çıkmıştır. Çalışanların kendini işe vermelerinin okul etkililiğinin anlamlı bir yordayıcısı olduğu görülmüştür. Öğretmen ve yöneticilerin kendini işe vermelerinin ilkokul ve ortaokulların etkililik düzeylerinin %34’ünü yordadığı belirlenmiştir.

Keywords
Etkili Okul, Kendini İşe Verme, Öğretmen, Yönetici.