KOÇLUK İLE ÖZ-YETERLİLİK İNANCINI GELİŞTİRMEK MÜMKÜN MÜ?
21. yüzyıl modern dünyasının bireylere ve örgütlere getirdiği bir takım zorlukları karşılamak için, değişimin ve dönüşümün gerekli olduğu giderek artan bir şekilde kabul görmektedir. Söz konusu ortamda, bireylerin iş ve özel hayat dengesini kurabilmesi, örgütlerin ise yenilikçi ve yaratıcı fikirler ile rekabet edebilirlik güçlerini arttırabilmesi farklı destek uygulamalarına olan arayışı ve ilgiyi arttırmıştır. Bu arayışların sonucunda son yıllarda tartışmaların ve araştırmaların odak noktasının koçluk olduğu görülmektedir. Yerli ve özellikle yoğun bir şekilde yabancı literatürde yapılan araştırmaların çoğunun, koçluğun bu yeni dünya düzenine yapacağı katkılar üzerine odaklandığı tespit edilmiştir. İlgili alanyazında, koçluğun, bireyler için öğrenmeyi ve gelişmeyi destekleyen oldukça güçlü bir araç olduğuna ve koçluk yaklaşımının örgütlerde uygulanması sonucunda başarılı sonuçlar alındığına dair çeşitli araştırma sonuçları mevcuttur. Buradan yola çıkarak bu çalışmanın iki ana amacı bulunmaktadır. Bu amaçlardan ilki, koçluğun bireysel ve örgütsel sonuçlarına dikkat çekmek, diğeri ise Öz-Yeterlilik Teorisi’ni temel alarak “koçluk” yaklaşımının, bireylerin öz-yeterlilikleri üzerindeki etkisinin teorik açıdan tespitini yapmaktır. Yapılan teorik incelemeler neticesinde, koçluğun hem bireye hem de örgüte önemli ve olumlu katkılar sağlayan bir yaklaşım olduğu; bireyin potansiyelini keşfetmesi için gelişim odağı içerisinde bilgi, beceri ve yeteneklerine olan inancını arttıran bir yaklaşım olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords
Öz-yeterlilik, Koç, Koçluk.