ORTAOKUL ÇOCUKLARININ EMPATİK EĞİLİMLERİNİN, SOSYAL DESTEK ALGILARININ VE ÇEVREYE KARŞI TUTUMLARININ İNCELENMESİ
Bu araştırma ortaokula devam eden çocukların empatik eğilimlerini, sosyal destek algılarını ve çevreye yönelik tutumlarını belirlemek amacıyla planlanmıştır. Araştırma kapsamına Yozgat il merkezinde bulunan ortaokullara devam eden, tesadüfi örneklem yoluyla seçilen 283’ü kız, 282’si erkek, toplam 565 ortaokul çocuğu alınmıştır. Araştırmada ortaokul çocuklarının demografik bilgilerini toplamak amacıyla Kişisel Bilgi Formu, empatik eğilimlerinin belirlenmesi amacıyla ise KA-Sİ Çocuk ve Ergenler İçin Empatik Eğilim Ölçeği-Ergen Formu (KA-Sİ EF), sosyal destek algılarının belirlenmesi amacıyla Sosyal Destek Değerlendirme Ölçeği (SDDÖ), çevreye yönelik tutumlarını belirlemek amacıyla Çevresel Tutum Ölçeği (ÇTÖ), kullanılmıştır. Veriler çift yönlü varyans analizi, Pearson korelasyon katsayısı, Regresyon analizi, Tukey testi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda çocukların çevreye yönelik tutumunun cinsiyete, sınıf düzeyine, yaşa ve baba öğrenim düzeyine göre; empatik eğilimlerinin cinsiyete ve sınıf düzeyine göre istatistiksel açıdan anlamlı farklılık gösterdiği belirlenmiştir. Yapılan korelasyon analizi sonucunda, çevreye yönelik tutum puanlarının, empatik eğilim puanları ile orta düzeyde pozitif yönde ilişkili (r= .44) olduğu görülmüştür (r= -.06). Basit doğrusal regresyon analizi sonucunda, çocukların empatik eğiliminin çevreye yönelik tutumu pozitif yönde yordadığı belirlenmiştir. (F(1,563)=133.18, p<.001, R =.437, R2 =.191, R2düz =.19).

Keywords
Empatik eğilim, sosyal destek, çevreye yönelik tutum.