Space, beyond mere physical definitions, is a structure constantly shaped by everyday life practices and capable of self-reconstruction. In this study, the potential of everyday life practices to create a a dynamic, dynamic, and flexible space, besides its previously defined and revealed physical boundaries, will be measured through tea gardens. With their cultural and symbolic value in Turkish society from past to present; it is believed that tea gardens have formed an unique a social space special to our culture by providing an integrative and egalitarian social environment where individuals engage in various activities within their daily life flow. In this context, the spatial examination of tea gardens, which have become social spaces where people from all layers of society can come together, and the reevaluation of their place within everyday life have become significant topics. Within this framework, the study will focus on Moda Family Tea Garden, one of the oldest and well-known tea gardens in İstanbul. Within the scope of the study, the analysis has aimed to decipher spatial practices in everyday life through deductions drawn from Lefebvre, through the criteria of "leveller, everyday life, production of space, social relationships, and coexistence." The study mainly approaches the space within the framework of a theoretical discussion, and it is reached a conclusion based on the spatial data evaluates in the specific case Moda Family Tea Garden. Through empirical findings obtained from field study conducted using observation technique, the focus is on experiencing the urban space that supports the formation of everyday life and determining of the pratices of space.

Turkish tea garden, public space, social space, everyday life pratices

Mekân, fiziksel tanımlamaların ötesinde gündelik hayat pratikleriyle sürekli şekillenen ve kendini tekrar inşa eden bir yapıdır. Bu çalışmada, mekânın önceden tanımlanmış ve ortaya konmuş fiziksel sınırlarının yanında; bireyin gündelik hayat pratiklerinin devingen, dinamik, esnek bir mekân oluşturma potansiyeli çay bahçeleri üzerinden ölçülecektir. Türk toplumu içerisinde geçmişten bugüne sahip olduğu kültürel ve sembolik değeriyle birlikte; çay bahçelerinin insanların günlük yaşam akışı içindeki çeşitli etkinliklerini gerçekleştirdiği, bütünleştirici ve eşitlikçi bir sosyal ortam sunmasıyla kültürümüze özgü benzersiz bir mekân yarattığı düşünülmektedir. Bu bağlamda, toplumun her katmanından insanın bir araya gelebildiği toplumsal alan haline gelen çay bahçelerinin mekânsal anlamda incelenmesi ve gündelik hayat içindeki yerinin yeniden değerlendirilmesi önemli bir konu haline gelmektedir. Bu çerçevede çalışma İstanbul’un en eski ve en bilinen çay bahçelerinden biri olan İstanbul Moda Aile Çay Bahçesi’ni ele alacaktır. Çalışmanın kapsamında gündelik hayat içerisindeki mekânsal pratiklerin çözümlenmesinde Lefebvre’den çıkarım yapılan “eşitleyici, gündelik hayat, mekân üretimi, toplumsal ilişkiler ve bir arada olma” kriterleri üzerinden bir analiz hedeflenmiştir. Çalışma ağırlıklı olarak kuramsal bir tartışma çerçevesinde mekâna bakmakta ve bu doğrultuda elde edilen mekânsal veriler Moda Aile Çay Bahçesi özelinde değerlendirilerek bir sonuca ulaşılmaktadır. Gözlem tekniği kullanılarak gerçekleştirilen saha çalışmasından elde edilen ampirik bulgular aracılığıyla, gündelik hayatın oluşumunu destekleyen kentsel mekânın deneyimlenmesine ve mekânsal pratiklerin belirlenmesi üzerine odaklanılmaktadır.

Türk çay bahçeleri, kamusal alan, toplumsal alan, gündelik hayat pratikleri